Neyin kullanılmasının uygun olduğu konusunda biraz kafam karıştı.Köşeli 2 DI, sağlayıcı veya saf almayı ne zaman kullanmalı?
1., statik fonksiyonları ile sadece ithal ve kullanımı ithal adını sınıfını tanımlamak ve sonra da işlev
Ortak sınıfı:
export class SomeClass {
static someFunction(){
...
}
}
Sınıf ihraç kullanır sınıfı:
import { SomeClass } from './someclassstatic'
...
constructor(){
SomeClass.someFunction()
}
2. Tanımla tandard sınıfı, daha sonra DI yoluyla monte
Ortak sınıfı: ön yükleme yaparken
import { SomeClassDI } from './someclassdi'
...
constructor(private theclassdi:SomeClassDI){
this.theclassdi.someFunction()
}
3. Daha sonra, standart sınıf tanımlayın sağlayıcısı olarak monte: Dışa sınıfını kullanır
export class SomeClassDI {
public someFunctionDI(){
...
}
}
Sınıf
Shared c lass:
??? I am not sure what can be the example here.
sağlayıcılarının doğru kullanımı nedir: sınıf ihraç kullanır Angular2
import { SomeClassBS } from './someclassbs'
...
bootstrap(AppComponent, [SomeClassBS]);
Class özyüklenirler
export class SomeClassBS {
public someFunctionBS(){
...
}
}
Sınıf?
@Teddy, tüm sorunuzu karşılıyor mu? – Mikki
Açısal 2 enjeksiyon mekanizmasının benim için garip geldiğini söylemeliyim. Zaten enjekte edilen sınıfı ithal etmem gerekiyorsa bu DI'in amacı nedir? DI imkânsızlıktan soyutlama olanağı versin mi? – Joe